Naar Mostar ga je voor die brug. En alleen voor die brug. Dus dat deed ik. Ik nam de bus vanuit Sarajevo en stapte een kleine drie uur later uit in Mostar. Vanaf het busstation liep ik in één keer in een verbazingwekkend goed genavigeerde wandeling (ja, schouderklopjes alom) naar mijn hostel en vanuit daar in een ruk door naar de brug.

Of beter gezegd naar de Koski Mehmed Paša moskee, want van bovenop de minaret werd een prachtig uitzicht op de brug beloofd. En geloof me, daar is niets aan gelogen. Welke kant je ook op kijkt, je kan er uren naar blijven kijken. Naar het kabbelende water, een oud kerkje in de verte, etende toeristen op de terrassen of de pittoreske oranje daken tellend.

• 

Maar het uitzicht op de brug, de Stari Most, is inderdaad het allermooist..❤

• 

Naar het schijnt springen daredevils hier, nadat ze genoeg geld hebben opgehaald, van de brug in de Neretva rivier. Waarschijnlijk vinden ze het daar vandaag een beetje te koud voor, want iedereen blijft netjes met z’n kleren aan op de kant. En ik kan ze geen ongelijk geven.

• 

Als ik van mijn toren (grapje de toren) ben afgedaald loop ik langs de restaurantjes naar de brug. Het is er een drukte van jewelste met selfie-makende toeristen. De magie is daardoor ook niet zo betoverend als vanaf de moskee. Ik strijk daarom na een kwartiertje rondslenteren neer bij een cafeetje voor een overheerlijk Bosnisch kopje koffie en bekijk het tafereel van veilige afstand.

• 

Die avond drink ik samen met de eigenaar en een Australische medegast bier in de achtertuin van het hostel. Tot mijn verbazing vertelt de Australische me (nee, ik ben inderdaad niet zo goed met namen als ik mezelf graag doe geloven) dat ze al vier weken in Mostar verblijft. Oh mijn god, hoe dan? denk ik. ‘En dat is by far niet genoeg’, gaat ze verder. ‘Er is hier zo ontzettend veel te zien en te doen’, zegt ze. Het kan dus blijkbaar wel. Misschien zijn er stiekem allemaal kleine pareltjes verstopt in deze stad? Denk ik even. Maar bij denken laat ik het, want de volgende morgen laat ik Mostar en die prachtige Stari Most achter me en reis ik door naar Montenegro.

Ik bezocht Bosnië en Herzegovina als onderdeel van een reis door de Balkan, waarin ik ook Kosovo en Macedonië aandeed en een Grand Tour maakte door Montenegro. Over Bosnië en Herzegovina blogde ik ook in Onverwachts winter in het Bjelašnica gebergte, over Kosovo in Via Ferrata in Kosovo en over Macedonië in ‘Bijzonder Skopje’.