De Plitvice lakes bezoeken was een van de must-do’s op mijn reis van Amsterdam naar Athene. De meren, die op natuurlijke wijze zijn ontstaan, staan op de UNESCO werelderfgoedlijst. Het gebied kent tientallen watervallen en grotten, en wordt bewoond, zo ontdekte ik later🙈, door onder meer wolven en beren. Mijmerend bij de paradijselijke foto’s checkte ik online of het een beetje te doen was om er te komen..

Touren of bussen?
Wat bleek, goed nieuws, want zowel vanuit Dubrivnik als Zagreb worden talloze tours georganiseerd naar de meren. En ook op eigen houtje met het OV is een dagtrip zeer goed te doen vanuit zo’n beetje overal in het land.😊

There’s nothing like the easy way
Ik besloot voor de makkelijke optie te gaan en boekte vanuit mijn hostel in Zagreb een tour bij een lokaal bedrijfje. We zouden al vroeg op pad gaan, dus stipt om 8:00 meldde ik me bij het verzamelpunt. Al sinds ik was opgestaan die morgen regende het gestaag en toen mijn gids me met een bedroefd gezicht meedeelde dat de trip daarom gecanceld was, zag ik de trip letterlijk in het water vallen.

My new best friend
Er was slechts één andere deelnemer op komen dagen en hij leek niet vreselijk met de cancelling te zitten. Ik wel, dus ik vroeg hem of hij zin had om samen de bus te pakken naar het NP. ‘Ja hoor, prima’ antwoordde hij enigszins onverschillig. De gids die ons had horen praten stelde voor om ons een lift te geven naar het busstation. ‘Graag!’ antwoordden mijn nieuw gemaakte vriend en ik, en zo gingen we dan toch echt op weg naar de beroemde Plitvice meren!❤

Alle landen van Europa
In de bus leerde ik dat mijn reisgenoot Marcus heette en uit Engeland kwam. Zijn doel was om zo snel mogelijk alle landen in Europa te bezoeken. In de afgelopen acht dagen had hij er weer vier af kunnen strepen en in totaal had hij er al zo’n twintig gehad. De meeste reizigers die ik tegenkom zijn met sabbitical, op ‘after-studie’ reis, of hebben een vage ‘niet-locatie-gebonden-baan’, dus ik vond het superleuk om te horen dat Marcus zijn reizen, net als ik, gewoon tussen het werkende leven door plant.

Sjans & kamerplanten😊
De busreis an sich was een avontuur; Marcus had sjans met meerdere dames op leeftijd, er stond een dametje met twee enorme (enigszins dubieuze) kamerplanten in het gangpad, en de dronken meneer naast ons liet bij een plotselinge stop een half blikje bier in zijn kruis vallen.

Kleurcontrast
Het was al die tijd door blijven regenen en er stond bij aankomt dan ook een minimale rij bij de kassa; een groot voordeel van regen. Vanaf de eerste stap in het NP was het uitzicht over de meren spectaculair. Azuurblauw water werd omringd door felgroene gekleurde bomen en struiken. Zelfs de ‘man-made’ houten paden voegden hun charme toe aan het sprookjesachtige tafereel.

Groene-gele regenponcho’s 
Bij de ingang hadden zich nog wat groepen Aziatische toeristen verzameld (uiteraard uitgedost in state-of-the-art regenkledij, kaplaarzen en poncho’s). Maar na een paar minuten op het pad rondom het meer gelopen te hebben was er geen toerist meer te bekennen en hadden we de rust van het kabbelende water voor ons alleen.

Aan elkaar overgeleverd?
Die middag wandelden we samen in een uur of drie rondom de meren. Steeds weer verwonder ik me over de snelheid waarmee je aan de aanwezigheid van een totale vreemde gewend kan raken. Hoe relatief eenvoudig het is om het over onderwerpen te hebben die je soms maar met moeite met je beste vrienden bespreekt; en hoe heerlijk rustgevend die anders vaak ongemakkelijke stiltes kunnen zijn. De druk om leuk te zijn is vrijwel non-existing, want face it, hoe groot is de kans nu werkelijk dat je elkaar ooit nog eens zal zien (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk)?

Ik belandde in Zagreb tijdens mijn reis vanaf Amsterdam naar Athene. Die reis begon op Amsterdam centraal, van waaruit ik per trein naar München en vervolgens per bus naar Zagreb en Belgrado reisde. Ik nam de bus van Belgrado naar Sofia en vanuit daar kwam ik met de trein via Thessaloniki, Trikala en Meteora in Athene terecht. ❤